باشگاه کوهنوردی کوهسار نیشابور
باشگاه کوهنوردی کوهسار نیشابور

باشگاه کوهنوردی کوهسار نیشابور

سهند و سبلان

تاریخ اجرای برنامه:     20-95/04/15
حرکت:  سه شنبه  19:00
برگشت:   یکشنبه  14:20

سرپرست برنامه: سلیمانی
گزارش: دلخوش



 
به نام آفریننده زیباییها
طبق برنامه از پیش تعیین شده با هدف صعود قله های سهند و سبلان، در پانزدهم تیرماه 95 همزمان با شب عید فطر، 15  نفر از دوستان همیشه همراه کوهسار شامل هفت نفر خانم و هشت نفر آقا، ساعت 19 سوار بر قطار به مقصد مراغه شدیم، عصر روز شانزدهم تیر حوالی ساعت 16:30 به مراغه رسیدیم و با استقبال گرم جناب امیریوسفی و همراهانشان مواجه شدیم، بلافاصله تیم سوار بر مینی بوس شده و با راهنمایی جناب نیلوفری از پیشکسوتان کوهنوردی شهرستان مراغه به سمت پناهگاه سهند رهسپار شد، پس از طی نیم ساعت راه به دو راهی داش آتان و کرده ده رسیده و جاده کرده ده را در پیش گرفته تا بالاخره پس از طی دو ساعت راه به روستای کرده ده که آخرین روستا قبل از پناهگاه سهند بود رسیدیم، روستا طبیعت بسیار زیبایی داشت اما بهداشت محیط آن بسیار ضعیف بود!! پس از طی مسیری خاکی و سنگلاخ به پناهگاه رسیدیم (19:00) در فاصله ی کمی از پناهگاه و بالاتر از آن چشمه ی آب خنک و گوارایی به نام جوران بولاخ قرار داشت که تیم را بر آن داشت که جهت استفاده از آب چشمه، قدم زنان به سمت چشمه رهسپار و نیز از طبیعت چشم نواز منطقه بهره ببرد. تیم دو گزینه پیش رو داشت: یکی اینکه شبانه به سمت قله حرکت کند و سپس به پناهگاه برگشته و صبح به سمت تبریز حرکت کند و یا اینکه شب را در پناهگاه استراحت کنند و صبح زود مسیر قله را در پیش بگیرند.
پس از مشورت اعضای تیم گزینه دوم انتخاب شد و مجدداً به پناهگاه برگشتیم و چادرها رو بر پا نمودیم، اما پس از حدود یک ساعت به علت شروع بارش باران به سرعت چادرها را جمع کرده و به داخل پناهگاه که به صورت نیمه کاره بود و مصالح ساختمانی داخل آن موجود بود رفته و پس از یک شب به یاد ماندنی، صبح روز هفدهم تیر ماه و طبق قرار قبلی تیم به سمت قله حرکت نمود (5:15)، و نهایتا با انرژی مضاعف همنوردان و راهنمایی خوب جناب نیلوفری ساعت 8:30 صبح، بر بلندای قله جام از سلسه کوههای سهند به ارتفاع 3500 متررسیدیم (لازم به ذکر است که بلندترین قله کوه سهند قله کمال به ارتفاع 3707 متر است که سمت تبریز قرار دارد) و صبحانه را روی قله به اتفاق خوردیم، پس از یک ساعت استراحت روی قله، تیم مسیر برگشت را در پیش گرفت و نهایتاً به جانپناه برگشتیم (12:20) و پس از استراحت 10 دقیقه ای سوار بر مینی بوس شده و به سمت شهر مراغه حرکت کرده و پس از تقدیر و تشکر و خداحافظی با جناب نیلوفری و همراه گرامی یشان از مراغه به سمت تبریز ادامه مسیر دادیم (15:00). با توجه به استراحتهای بین راه، ساعت 19 وارد شهر زیبای تبریز شده و شب را به میزبانی بی نظیر و به یاد ماندنی همراهان تبریزی، استراحت نمودیم. طبق برنامه قبلی صبح روز 18 تیر ماه به سمت شابیل برای صعود به قله سبلان (ساوالان) از جبهه شمال شرقی که به مسیر حسینیه آمریکاییها هم معروف است، حرکت نمودیم (8:30)، البته ما بعدها متوجه شدیم که از سوی کوهنوردان آذری به علت اینکه این مسیر بسیار پر رفت و آمد هست (و متاسفانه مانند سایر مناطق پر رفت و آمد ، مملو از باقیمانده های زباله های اشرف مخلوقات است). کمپینی تشکیل شده که از این مسیر صعود انجام نشود. پس از رسیدن به شابیل (14:45) بلافاصله تیم سوار بر سه دستگاه لندرور شده و بعد از 40 دقیقه طی مسیری بسیار صعب العبور به پناهگاه سبلان واقع در ارتفاع 3700 متری رسیدیم. بعد از کمی استراحت و صرف ناهار، دوستان در اطراف منطقه زیبا و چشم نواز به گردش و هم هوایی پرداختند، و سرانجام بعد از گذشت شبی آرام و بی نظیر، صبح روز 19 تیر ماه تیم به سمت قله زیبای ساوالان حرکت کرد (5:50). جهت صرف صبحانه استراحت کوتاهی نمودیم (8:10) و مجدداً ادامه مسیر داده و با گذشت از سه یخچال زیبا من جمله یخچال زیبای محراب، به سنگ بزرگ محراب رسیدیم که متاسفانه آنقدر روی آن یادگاری نوشته شده بود که از گرفتن عکس یادگاری با آن صرف نظر کردیم و با همراهی تمامی اعضای تیم بر بلندای 3811 متری قله ساوالان ایستادیم، دریاچه یخی و چنین اثر خارق العاده از آفریدگار زیباییها همه همنوردان را مسحور خود کرده بود. دریاچه بیضی شکل بوده و اندازه قطر بزرگ آن با جهت شرقی – غربی حدود 180  متر و قطر کوچک حدود 80 متر و وسعت دریاچه بالغ بر 12000 متر مربع است. که گفته میشود آب آن صاف و زلال و درجه حرارت آن در ماههای گرم نیز در حد صفر است. سطح دریاچه اکثر ایام سال منجمد و پوشیده از یخ و برف می باشد و در طول سال حدود 2 الی 3 ماه (ماههای تیر، مرداد و شهریور) با توجه به شرایط اقلیمی سالانه منطقه، باز است. آب دریاچه از آبراهه خروجی چند متری بطرف ورودی شرقی جاری سپس در زمین فرو می رود. با این که اکثر ماههای سال سطح دریاچه یخبندان و شرایط زیستی به حداقل می رسد با این حال در تابستان بخصوص مرداد ماه چنانچه از ارتفاعات (تیغه ها) مشرف به دریاچه، به آب نظاره کنید دریاچه سبز رنگ به نظر می رد که حاکی از رشد جلبک های سبزآبی در آن می باشد. علاوه بر جلبک های سبزآبی که بیشتر از گروه کلروفیسه ها و سیانوفیسه ها هستند جانورانی از سخت پوستان که به زیر رده استراکودا تعلق دارند در جمعیت بسیار بالا در دریاچه زیست می نمایند...
سرانجام تیم با راهنمایی جناب امیر یوسفی با وجود مه غلیظ در انتهای مسیر برگشت که پیدا کردن مسیر به سختی صورت میگرفت که در این مواقع هر لحظه امکان مواجه شدن با پرتگاههای عظیم بود به سمت پناهگاه برگشته (11:30) و بعد از رسیدن به پناهگاه (15:40) با سوار شدن بر لندرورها به شابیل رفتیم و البته از نعمت آب گرم شابیل هم بهره ای گرفتیم و سپس عازم تبریز شدیم، شب در تبریز استراحت نمودیم و صبح روز 20 تیرماه در اندک فرصت موجود تا حرکت قطار به سمت نیشابور همنوردان گشتی در شهر زدند و از موزه آذربایجان و مسجد کبود و بازار بزرگ تبریز که از بزرگ‌ترین و مهم‌ترین بازارهای سرپوشیده در سطح ایران و قارهٔ آسیا به‌شمار می‌رود بازدید نموده و پس از خوردن ناهار با قطار تبریز-مشهد به سمت نیشابور رهسپار شدیم (14:20).
خدا را به خاطر زیباییهایش سپاس



































 

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد