قله تفتان

ساعت و تاریخ حرکت: ساعت 10 شب 21 بهمن 94
ساعت و تاریخ برگشت: ساعت 10:30 صبح 24 بهمن 94

سرپرست برنامه: سلیمانی

راهنما: عرب

گزارش: گاراژیان

  

من تورا بردم فراز قله هان!

مابقی را از درون خود بخوان "مولوی"

معرفی منطقه :

کوه تفتان در چهل ودوکیلومتری شمال شهرخاش بین شهر میرجاوه و شهرستان خاش واقع شده است. ارتفاع آن از سطح متوسط آب های خلیج فارس 4050 متر و نسبت به دشت های اطراف حدود دو هزار متر است. کوه تفتان دارای 4قله با نام ها و مشخصات زیر میباشد:
قله ی شمالی که مرتفع تر می باشد و به نام کوه زیارت معروف است.  قله ی جنوبی که کوتاهتر و آتشفشانی است مادر کوه نامیده می شود.
قله ی شمال شرقی که صبح (sobah) کوه نام دارد.  قله ای که در مغرب مادر کوه قرار گرفته است نر کوه نامیده می شود.
گروههای متعدد و مختلفی از کوهنوردان به قله تفتان صعود کرده اند و اولین صعود در اواخرسال 1893برابر با 1273 شمسی به سرپرستی ژنرال (سرپرستی سایکس) انگلیسی انجام یافت.  پوشش گیاهی منطقه : بومادران، گون، زیره کوهی، انجیرخیارک، گزوحشی، کاکوتی و ...می باشد.
معرفی برنامه:

مطابق تقویم باشگاه 22 الی24 بهمن برای صعود به قله تفتان برنامه ریزی شده بود . طی جلسه هماهنگی تعداد اعضای گروه و نحوه سفر و برنامه ریزی صعود مشخص شده بود. مطابق برنامه ساعت 21 روز چهارشنبه به همراه 14 همنورد عزیز ، در مکان حرکت همیشگی(فرهنگسرا) حضور یافته و مهیا برای سفر شدیم . هوا بسیار سرد بود اما شور و شعف فراوان سبب شده بود که گرمای وجودمان بیش از سرمای هوا تاثیر گذار باشد. تا سرجمع شدن همه گروه و بستن بارها بر روی باربند مدت زمانی طول کشید و راس ساعت 22 چهارشنبه شب عازم زاهدان شدیم.  حوالی ساعت 6:30 به شهر بیرجند رسیدیم و طلوع خورشید و پرتوهای گرمابخش آن نویدی بود بر پایان سرمای عجیب شب گذشته . صبحانه را با پذیرایی باشگاه در داخل ماشین میل کرده و همچنان طی مسیر نمودیم . حدود ساعت 13:30 به زاهدان رسیدیم و استراحتی کوتاه و سوخت گیری ماشین و هوا به طور ملموسی گرمتر از نیشابور بود . بنا به پیشنهاد سرپرست محترم برنامه و موافقت همه اعضا ناهار در داخل ماشین صرف شد تا به موقع به منطقه رسیده و استراحت خوبی را داشته و صعود راحتتری را پیش رو داشته باشیم . از زاهدان به سمت خاش حرکت نمودیم . حدود پنجاه کیلومتر به خاش مانده حوالی ساعت 16:10 از جاده ای فرعی به سمت چپ و به سمت روستای کرته ادامه مسیر دادیم و راس ساعت 16:30 روز پنجشنبه قله زیبای تفتان و دود سفیدی که از دهانه آن خارج میشد در مقابل ما از دور خودنمایی میکرد و همگی از دیدن آن مسرور بوده و لذت میبردیم.پس از گذشتن از روستای نارون و خارستان و مشاهده بافت روستایی و پوشش و فرهنگ مردم منطقه و خصوصا سیاه چادرهایی که به وفور در منطقه قابل مشاهده بود ، ساعت 17:15به روستای کوشه رسیده و پس از طی 8 کیلومتر ، در نهایت در ساعت 17:40 به اردوگاه دره گل که برای اسکان شبانه از طرف سرپرست محترم قبلا هماهنگ شده بود رسیدیم .بعد از جابجا کردن وسایل و اسکان در اتاقها و بعد از صرف شام و تشریح برنامه صعود و مشخص کردن سر قدم و عقب دار ،تذکر و یادآوری نکات لازم و بستن کوله پشتی راس ساعت 9 خاموشی زده شد و همگی خوابی شیرین را با توجه به خستگی مسیر و طولانی بودن راه تجربه کردیم . اردوگاه دره گل یک منطقه گردشگری و متعلق به آموزش و پرورش میباشد که متشکل از چندین اتاق و سالن اجتماعات و آشپزخانه و سرویس های بهداشتی داخل محوطه است . در محوطه آن آلاچیق هایی نیز ساخته شده که برای استراحت و تفریح و گردش های یک روزه اهالی منطقه مناسب میباشد . آب آن قابل آشامیدن است اما کمی طعم دار میباشد و همراه داشتن آب معدنی به نظر منطقی تر میرسد .راس ساعت 4 صبح روز جمعه 23 بهمن ماه بیدار باش و همگی آماده برای یک صعود خوب ...ساعت 5 صبح استارت حرکت زده شد . هوا هنوز تاریک و لذا استفاده از چراغ پیشانی ضروری بود . ابتدای مسیر کف رودخانه بود و پستی و بلندی زیادی نداشت بعد از طی نیم ساعت هوا به روشنایی گرایید و البته بر پستی و بلندی های مسیر نیز افزوده میشد . بافت و ساختار کوه ها و سنگهای منطقه سیستان با خراسان متفاوت و بسیار زیبا و شگفت آور بود .بعد از طی مسافتی به تنگه گلو رسیده منطقه ای زیبا با سنگهای ریزشی ....در این منطقه قسمتی از مسیر را باید دست به سنگ میشده و بالا میرفتیم و قسمتی نیز با استفاده از سیم بوکسل از سنگ بالا رفته و ادامه مسیر دادیم .هوا نسبتا سرد بود و باقیمانده برفهای منطقه یخ زده بود و مسیر در برخی نقاط بسیار سُر بود . بعد از طی مسافتی به شیب کتل رسیدیم به دلیل شیب زیاد و سُر بودن زیر پا ، سرعت حرکت را ملایمتر کرده و به طرف پناهگاه ادامه مسیر دادیم .دقیقا در زیر پناهگاه به شیب تندی برخورد کردیم و به اشتیاق صبحانه و نوشیدن چای گامهایمان برای رسیدن به پناهگاه استوارتر شد . در ساعت 8:45 به پناهگاه صبح رسیدیم و جناب آقای خادمی رییس هیئت کوهنوردی شهرستان خاش که هماهنگی های لازم قبلا با ایشان انجام شده بود به استقبال ما آمدند و ما را دعوت به صرف چای در داخل پناهگاه نمودند. .پناهگاه صبح در ارتفاع 3250 قرار دارد و یکی از مجهزترین پناهگاه های کشور میباشد ...بعد از صرف صبحانه در ساعت 9:30 به سمت قله حرکت کردیم . آفتاب به بالای آسمان رسیده بود و سرمای هوا کمتر شده بود .در طی مسیر با کوهنوردانی از شهرهای دیگر برخورد داشته و با سلام و خداقوت انرژی های مثبت را به یکدیگر انتقال میدادیم .این دوستان عزیز شب گذشته در پناهگاه صبح اطراق کرده و صبح استارت صعود به قله را زده بودند . مسیر پوشش گیاهی خاصی نداشت و پوشیده از بوته های گون پراکنده بود . حوالی ساعت 11:30 به بالای سنگ سیاه رسیده و کمی استراحت نموده و از تنقلات استفاده کرده و دوباره راهی شدیم و بلاخره در ساعت 12:45 به قله رسیده و زیبایی وصف نشدنی آن ما را در خود فرو برد و وادار به سپاس و شگفتی از قدرت های خداوند ...بعد از تبریک و گرفتن عکس گروهی و عکسهای تکی با دهانه آتشفشان کمی استراحت کرده و از همکلاسی مرحوم ام محسن میرزاجانی دانشجوی برق دانشگاه بیرجند که در بهمن ماه 83 بعد از فتح قله در برگشت دچار حادثه شد و در تفتان جاودانه شده بود یاد کرده و بعد از نثار فاتحه ای ،در ساعت 13:30 مسیر بازگشت را پی گرفتیم . خوشبختانه به علت تردد و گرمتر شدن هوا یخهای زیر پا تقریبا آب شده و از حالت سُر بودن خارج شده بودند . با انرژی و خوش و بش مسیر برگشت را ادامه داده و ساعت 14:45 به پناهگاه صبح رسیده و ناهار را در آنجا توقف کرده و ساعت 15:10 به سمت خوابگاه راهی شدیم و باز هم در مسیر به گروه های کوهنوردی که برای اسکان شبانه در پناهگاه صبح عازم بودند برخوردیم ... به دهانه تنگه گلو که رسیدیم ، با حمایت طناب و اعضای محترم ، فرود آمده و در دره ای زیبا غروبی زیبا را نظاره گر شدیم و خدای را بابت عظمتش و تمام نعمتهایش بلاخص سلامتی و باهم بودنمان سپاس گفته و ادامه مسیر دادیم . هوا رو به تاریکی بود و ستاره های آسمانِ زیبا نزدیک به زمین و درخشان و هلال ماه ، زیبایی وصف نشدنی را بوجود آورده بود و در نهایت ساعت 17:45 به اردوگاه دره گل رسیده و سریعا وسایل را جمع و جور کرده و چای نوشیدیم و به سمت زاهدان راهی شدیم . طبق برنامه ریزی قبلی یک روز برای خرید و گشت در زاهدان در نظر گرفته شده بود و در نهایت ساعت 18 روز شنبه از زاهدان به سمت نیشابور عزیز حرکت کردیم و ساعت 10:30 روز یکشنبه دامنه های سفید و پوشیده از برف بینالود نوازشگر چشمانمان شد و سفری زیبا و خاطره انگیز در کنار همنوردانی زلال و یکدل به پایان رسید .

از زحمات سرپرست محترم برنامه سرکار خانم سلیمانی که انصافا به معنای واقعی با کوه انس گرفته و سرشار از انرژی و مهر و عاطفه بودند و برای تمام گروه زحمات و توجهاتشان مشهود بود سپاسگزارم .

از جناب آقای عرب و سرکار خانم راستین نازنین ، که بی دریغ کمک رسان اعضا بودند بابت تمام زحمات و راهنمایی هایشان سپاسگذارم ..
و از تمام همنوردان عزیزم ، که دلیل اصلی زیبایی این برنامه و با هم بودن هایمان بودند نهایت سپاسگذاری را داشته و برای خانواده باشگاه کوهنوردی کوهسار سلامتی ، سعادت ، پیروزی و فتح قله های زندگی را آرزومندم .

اعضای شرکت کننده :

آقایان: اسفندی ، بخشی ،رحیمی پور، قدسی ، عرب , ، گاراژیان، مرادی ،مهرآبادی

خانمها: سلیمانی، ابراهیمی ،تنگدست، ، راستین، خوشدل، گاراژیان