صعود قله دماوند ( مسیر شمال ـ جنوب )

 تاریخ اجرای برنامه ۶/۵ /۱۳۹۳ الی۱۱/۵/ ۱۳۹۳   

ساعت حرکت از نیشابور: ۱۲:۰۵  دوشنبه

ساعت برگشت به نیشابور: ۱۰:۳۰ شنبه

تعداد: ۱۰ نفر

سرپرست و راهنمای برنامه : آزاده   

گزارش برنامه :ساده حال

 

 

 
کوه دماوند ُکوهی در شمال ایران است که به عنوان بلندترین کوه ایران و بلندترین آتشفشان خاورمیانه شناخته می‌شود. این کوه در قسمت مرکزی رشته‌کوه البرز در جنوب دریای خزر و در بخش لاریجان شهرستان آمل قرار دارد. قله دماوند که از نظر تقسیمات کشوری در استان مازندران قرار دارد، به هنگام صاف و آفتابی بودن هوا، از شهرهای تهران، ورامین و قم و همچنین کرانه‌های دریای خزر قابل رؤیت است. نزدیکترین شهر بزرگ به این کوه لاریجان است.
ارتفاع:منابع مختلف اندازه‌های گوناگونی برای ارتفاع قلهٔ دماوند از سطح دریا ذکر کرده‌اند. به نقل از درگاه ملی آمار ایران، ارتفاع این قله ۵٬۶۱۰ متر است؛ منابع دیگر، از جمله پایگاه ملی داده‌های علوم زمین ایران و وب‌گاه رصدخانهٔ زمین ناسا، ارتفاع ۵٬۶۷۰ متر و ۵٬۶۷۱ متر را نیز برای قلهٔ این کوه ذکر کرده‌اند. دایرةالمعارف فارسی فهرستی شش موردی از ارتفاع‌هایی که برای این قله آمده‌است ذکر می‌کند که از ۵٬۵۴۳ تا ۶٬۴۰۰ متر می‌رسد.
ارتفاع نسبی دماوند، که با اندازه‌گیری ارتفاع قله نسبت به پست‌ترین دره بین این قله و نزدیکترین قلّه مرتفع‌تر تعیین می‌شود، ۴۶۶۱ متر است که دماوند را در ردهٔ دوازدهم بلندترین قله‌های دنیا از نظر ارتفاع نسبی قرار می‌دهد
اب و هوا: حداقل دمای هوا در ارتفاعات دماوند تا ۶۰ درجه زیرصفر (درزمستان) و تا یکی-دو درجه زیر صفر (در تابستان) پایین می‌آید.سرعت توفان در دماوند گاهی از ۱۵۰ کیلومتر در ساعت می‌گذرد. سرعت باد در کوهپایه‌ها گاه به هفتاد کیلومتر در ساعت می‌رسد. بیشتر بادها از غرب و شمال غربی می‌وزند. میانگین بارندگی در ارتفاعات دماوند ۱۴۰۰ میلی‌متر در سال است و بارش در ارتفاعات معمولاً به صورت برف است. فشار هوا در قله دماوند نصف فشار هوا در سطح دریا است..
مسیرهای اصلی صعود:
برای رسیدن به قله دماوند، مسیرهای مختلفی وجود دارند که شناخته‌شده‌ترین آن‌ها این جبهه‌هاهستند.
 جبهه شمالی؛ مسیر صعود این جبهه از میان دو یخچال سیوله (سمت راست) و دوبی سل (سمت چپ) صورت می‌گیرد
جبهه شمال شرقی؛ پناهگاه تخت فریدون در این مسیر قرار دارد
جبهه غربی؛ پناهگاه سیمرغ در این مسیر قرار دارد
جبهه جنوبی؛ از سمت جنوب شرقی کوه. پلور، رینه، گوسفندسرا و بارگاه سوم در این مسیر قرارمی‌گیرند
آسان‌ترین این مسیرها جبهه جنوبی و سخت‌ترین آنها جبهه شمالی است. سه جبهه شمالی، جنوبی و شمال شرقی در نزدیکی روستاها قرار گرفته‌اند و همچنین همگی دارای جان‌پناه در میان راه هستند. در مسیر جنوبی، آبشاری وجود دارد که همهٔ سال یخ‌زده‌است و تنها در تابستان‌های بسیار گرم، جاری می‌شود که به همین دلیل به آن آبشار یخی گفته می‌شود. این آبشار با قرار داشتن در ارتفاع ۵۱۰۰ متری، از نظر ارتفاع از سطح دریا مرتفع‌ترین آبشار خاورمیانه ‌است.

پناهگاه‌ها
 پناه‌گاه گوسفندسرا (کوهپایه) در ارتفاع ۲۹۵۰ متری
بارگاه سوم (یال جنوبی) در ارتفاع ۴۱۵۰ متری
پناه‌گاه سیمرغ (یال غربی) در ارتفاع ۴۱۵۰ متری
 پناه‌گاه تخت فریدون (یال شمال شرقی) در ارتفاع ۴۳۶۰ متری
جانپناه فلزی (جبهه شمالی) در ارتفاع ۴۰۰۰ متری
 جانپناه فلزی (جبهه شمالی) در ارتفاع ۴650 متری
 یخچال‌های معروف
 یخچال سیوله (جبهه شمالی)
 یخچال دوبی سل (جبهه شمالی)
 (یخچال عروسکها (جبهه شمالی
( یخچال دره یخار (شمال شرقی
 یخچال خورتاب سر
 یخچال شمال غربی
نحوه دسترسی:
از تهران به سمت آمل، در یکی از مسیرهای دسترسی به شمال کشور قرار میگیری که به جاده هراز معروف است. برای صعود به قله دماوند از جبهه شمالی مقصد روستای ناندل از استان مازندران می باشد. پس از عبور از پلور، گزنک، تونل وانا، بائیجان و پاسگاه آن در سمت چپ جاده دیگه باید حواستون رو جمع کنید تا خروجی روستای ناندل رو رد نکنید. بعد از پاسگاه بایجان و عبور از تونل شماره 8 یا تونل آیو در جاده هراز در سمت چپ خروجی دلارستاق و روستای ناندل با تابلوهایی کاملا مشخص شده است.جاده اسفالته ، 16 کیلومتر تا روستای حاجی دلا، 18 کیلومتر تا میان ده و 19 کیلومتر تا ناندل فاصله دارد
آنتن دهی و پست امداد: مسیر تا پناهگاه 5000 دارای پوشش آنتن تلفن همراه بوده و نزدیک ترین پست امداد و نجات در نزدیکی محل صعود، در مجتمع کوهستانی پلور واقع می باشد.

شرح برنامه:
دوشنبه مورخ 1393/5/6  تعداد 9نفر از اعضای گروه ساعت11:45یک ربع قبل از حرکت در ایستگاه راه اهن گرد هم جمع شدیم که در این میان چند تن از همنوردان عزیز برای بدرقه همراه با شیرینی حضور یافتند وحسابی ما رو غافلگیر کردند.قطار با کمی تاخیر ساعت12:20 از ایستگاه نیشابور عازم شد و حوالی ساعت 23به ایستگاه تهران رسید.پس از پیوستن دهمین عضو گروه همراه با مینی بوس جناب کیان که از قبل هماهنگ شده بود به سمت جاده هراز به حرکت درامدیم که به دلیل مصادف شدن با تعطیلات عید فطر در ترافیک سنگین جاده چندین ساعتی گرفتار شدیم.ساعت5:30 صبح به ابتدای دو راهی روستای ناندل (بعداز تونل شماره8-سمت چپ جاده) رسیدیم و وارد جاده‌ای کم عرض و پر از گردنه شدیم که قسمتی از آن آسفالتی نه چندان مناسب داشت و قسمتی نیز خاکی بود و در بسیاری از نقاط مشرف به پرتگاه های عمیق بود.بعد از عبور از این جاده کوهستانی و پر پیچ و خم ساعت 7 به روستای میان ده (ارتفاع2850متری)رسیدیم و از انجا با نیسان به سمت سنگ بزرگ به حرکت در امدیم.هوای مه آلود و کمی بارانی صبحگاهی منطقه ی زیبا وشوق و شور فراوان اعضا برای صعود باعث شده بود که دوستان با خواندن اشعار زیبا و همچنین تبریک گفتن عید و روبوسی حال و هوای فوق العاده ای را برای تیم ایجاد کنند.
پس از طی مسیر 1ساعته به سنگ بزرگ  (ارتفاع2920متر)که شاخصی برای محل شروع برنامه است رسیدیم وصبحانه رو در منطقه خوردیم.بی آبی در جبهه شمالی مهمترین مشکل برای صعود است. به همین دلیل مجبور بودیم آب برای سه روز آینده به همراه ببریم که همین باعث سنگینی بیش از اندازه کوله ها  شده بود . هر کدام از ما به طور میانگین 4 لیتر آب به همراه آورده بودیم .کوله همه ما سنگین بود(هر کوله حدودا 25 کیلوگرم) .طبق هماهنگی  قبلی با آقای صالحی منتظر قاطر جهت حمل کوله به جانپناه4000 بودیم که به دلیل شلوغی مسیر تنها 5کوله از 10 کوله توسط قاطر به سمت بالا حمل شد.البته همنوردان عزیز با جابجایی باقی کوله ها در طی مسیر به همدیگر کمک کردند.پس از طی مسیر 5کیلومتری به جان پناه4000(ارتفاع 4010 متری)رسیدیم و تیم‌ها خیلی سریع شروع کردند به تسطیح زمین به منظور برپا کردن چادرها،  تعداد4 چادر را درمنطقه نصب نمودیم. پس از صرف ناهار و کمی استراحت تعدادی از دوستان برای هم هوایی وگشت در محل مسیر 100متری را به سمت بالا صعود کردند که موفق به یافتن اب بسیار زلالی شدند وچشمه را به نام گروه نامگذاری نمودند!هوای منطقه در شب بسیار خوب بود فقط وزش شدید باد گاهی چادرها را تکان میداد.صبح روز بعد ساعت 6 منطقه را به سمت جانپناه 5000ترک کردیم . مسیر بین جانپناه اول تا دوم پاکوب مناسبی باشیب 60 تا 65 درجه دارد که حدود 3 ساعت طول خواهد کشید . پس از طی مسیر2کیلومتری که همراه با درگیری با سنگ بود به جانپناه رسیدیم.در منطقه با تعدادی از همنوردان نیشابوری کاشمری تربتی و مشهدی که برای بازسازی جانپناه5000 در قالب یک تیم گردهم امده بودند برخورد کردیم.با صلاحدید سرپرست تیم برای هم هوایی بهتر تیم در نزدیکی جانپناه اسکان یافت و چادرها دایر شد و شب را در منطقه گذراندیم.صبح روز سوم ساعت6:50 به سمت قله عازم شدیم. صعود نهایی به سمت قله را با سرقدمی بسیار عالی آقای کریمی شروع کردیم.مسیر نسبتا شلوغ بود.کوهنوردانی از از قوچان بجنورد کاشان و...در طی مسیر باماهمراه بودند.ساعت12به قله ی زیبای دماوند رسیدیم.لحظه ی بسیار افتخار امیزی برای تمامی اعضای گروه مخصوصا دفعه اولی ها بود.صعود بر بام بلندترین قله ایران.هراز گاهی وزش باد بوی نامطبوع گوگرد را که باعث سوزش چشم و سرفه میشد در هوا پخش میکرد. دوستان پس از تبریک گفتن و گرفتن عکس یادگاری از جبهه ی جنوبی به سمت بارگاه سوم به راه افتادند.در مسیر ابشارهای زیبای یخی را مشاهده کردیم که به دلیل گرمای زیاد هوا ذوب شده و رگه هایی از اب را بوجود اورده بودند.پس از توقف در بارگاه سوم و استراحت و صرف ناهار یکی از همنوردان عزیز که برنامه صعود به سبلان را طی چندروز اتی در برنامه اش داشت از جمع ما جدا و راهی تهران شد.به دلیل شلوغی بیش از حد منطقه و با موافقت اعضا تیم راهی ارتفاعات پایین تر شد و حوالی ساعت5 بعدازظهر در ارتفاع3850متری اتراق نمودیم.شب رابا خوردن شام بسیار خوشمزه ای که یکی از دوستان زحمت تهیه اش رو کشید به پایان رساندیم و صبح را با خوردن صبحانه ای که از شیر محلی همان منطقه تهیه کرده بودیم شروع کردیم.ساعت8از منطقه به سمت گوسفندسرا حرکت کرده و ساعت10همراه آقای کیان که با مینی بوس منتظر ما بودند به سمت فدراسیون حرکت کرده و پس از استحمام درفدراسیون به سمت تهران عازم شدیم.شیرینی صعود را درمنطقه پلور با خوردن چلو ماهی جشن گرفتیم.جاده هراز یکطرفه بود و خلوت‌تر از اونی بود که فکرش را می‌کردیم.حوالی ساعت2به تهران رسیدیم وفرصت باقیمانده را در پارک رازی گذراندیم .ساعت10به ایستگاه راه اهن رسیدیم و بایکی دیگر از همنوردان خداحافظی کردیم.قطار راس ساعت22:45از ایستگاه به حرکت درامد.متاسفانه 4 نفر از دوستان به دلیل شماره متفاوت بلیط  در سالن دیگری از قطار مستقر شدند که با همت بالای عزیزان هر8 نفر شب رادر یک کوپه به صبح رساندیم تا شیرینی صعود در لحظات اخر تلخ نشود.با چند ساعت تاخیر قطار ساعت 11روز شنبه مورخ1393/05/11 به ایستگاه نیشابور رسید وبا استقبال گرم همنوردان خانم ها راستین و ازاده مواجه شدیم.در پایان این صعود بسیار زیبا دوستان با ارزوی موفقیت برای همدیگر و به امید صعود دسته جمعی دوباره ی دیگری ازهمدیگر جداشدند.در پایان  واجب میدونم که از زحمات فراوان سرکار خانم سلیمانی که طی یک ماه اخیر با برنامه ریزی و تلاش فراوان باعث اماده سازی کامل تیم جهت صعود شوند تشکرو قدردانی کنم.