سوقند ( غار - کال جهنمی )

تاریخ اجرای برنامه: ۹۵/۰۱/۲۰
ساعت حرکت: ۰۶:۰۰
ساعت برگشت: ۱۷:۳۰

سرپرست برنامه: شایگان

 

 

اولین برنامه سال ۹۵ با حضور ۳۸ نفر در تاریخ ۲۰ فروردین اجرا گردید. ساعت ۶ صبح با دو دستگاه مینی بوس به طرف روستای سوقند حرکت کردیم، حدود ساعت ۷ به روستا رسیدیم. آقای طالبیان و ۳ نفر از همراهانشان در روستا منتظر ما بودند و به ما ملحق شدند. پس از شنیدن نکات سرپرست، جناب طالبیان که راهنمای برنامه بودند توضیحات کلی در مورد اجرای برنامه و زمانبندی آن برای همنوردان دادند. از میان روستا گذشته و در مسیر رودخانه حرکت نمودیم، ۴۵ دقیقه بعد برای صرف صبحانه توقف کرده، (سمت چپ) روبروی محل توقف غار دست سازی بود که قصد بازدید از آن را داشتیم. به خاطر شیب زیاد و تعداد زیاد افراد حدود نیم ساعت طول کشید تا به دهانه غار برسیم. فضای دهانه غار جایی مناسب برای استراحت بود تا اعضاء به نوبت و گروههای ۵ تا ۶ نفره از اتاق ها بازدید کنند. غار شامل ۴ اتاق که دهانه دو تای آنها در سمت چپ و راست با ارتفاع حدود ۴ تا ۵ متر از دهانه غار قرار داشتند. برای رسیدن به دهانه اتاق سمت چپ بایستی به روی دیواری با ارتفاع حدود ۲ متر که پایین آن قرار داشت رفته و از روی آن به کمک چوبهایی که به شکل نردبان به یکدیگر متصل کرده بودند به دهانه اتاق رسید. ورودی، شامل دهانه ای به شعاع حدود نیم متر، راهروی به طول ۳ متر، عرض حدود نیم متر و ارتفاع ۱ تا ۱.۵ متر بود تا به نردبانی به ارتفاع ۲.۵ تا ۳ متر برسیم. پس از بالا رفتن از نردبان، سمت راست اتاق کوچکی به ابعاد حدودی ۱.۵ در ۱.۵ قرار داشت. سمت چپ نیز اتاق بزرگی دارای دو قسمت که شامل سوراخ های بزرگی به عنوان پنجره بود. که می توان گفت به عنوان دیدبانی از آنها استفاده می کرده‌اند. اتاقی به مشابه این اتاق در سمت راست دهانه غار نیز وجود دارد. در فضای دهانه غار دو اتاق دیگر نیز وجود داشت که ورودی یکی به صورت سینه خیز و دیگری دهانه ای ۵۰ تا ۷۰ سانتیمتر به ارتفاع نیم متر داشت. پس از بازدید از غار ساعت حدود ۱۱ به سمت روستا حرکت و بعد از کمی استراحت و جدا شدن سه نفر از همراهان جناب طالبیان، از کنار مسجد به سمت غرب حرکت، تا به کال جهنمی برسیم. با خروج از روستا باید از مسیری کتل مانند پایبن می آمدیم. وارد دشتی سر سبز با باغات انگور در سمت راست و دو یا سه استخر آب در سمت چپ شدیم. مسیر پاکوب را ادامه داده تا به ابتدای دره و ورود به کال جهنمی در سمت راست رسیدیم. طول مسیر و اطراف آن دیواره های با خاک شسته شده داشت که گاهی خطرناک می نمود و خطر ریزش داشت. مسیر دارای دست به سنگ هایی نیز بود که سرعت ما را کند کرده بود که استفاده از طناب را برای عبور راحت تر لازم می دانست. حدود ساعت ۱۳ به انتهای مسیر جاییکه که چند درخت و یک چشمه قرار داشت رسیده و ناهار را همانجا صرف نمودیم. راه برگشت را نیز مسیر پاکوبی که منتهی به دشت و باغات انگور بود در نظر گرفتیم. در مسیر برگشت با رسیدن به باغات سمت چپ، جوی آب سیمانی بود که آن را از میان باغ دنبال کرده تا در انتها به شکافی در میان کوه رسیدیم. شکاف کمی باریک بود، به همین دلیل کوله پشتی های خود را بیرون از آن گذاشتیم و به بازدید از آن پرداختیم. انتهای شکاف نیز به ارتفاع ۳ الی ۴ متر فضای مسطح نسبتا بزرگی قرار داشت. بالای شکاف نیز باز بود و نور تا حدودی داخل آن را روشن کرده بود. پس از کمی استراحت در فضای سر سبز بیرون شکاف و نوشیدن چای، به سمت روستا حرکت و ساعت ۱۷:۳۰ به نیشابور بازگشتیم.