دماوند
تاریخ اجرای برنامه: 95/05/13
ساعت حرکت: 14:00
ساعت برگشت: 12:00 بامداد
ور نام تو، بر سینه الوند نویسند / هر صبح کند سجده دماون به الوند
گر نور خدا تافت به تصدیق تو در طور / بگذشت ز البرز و دماوند، خداوند
به نام یزدان بی همتا ،
بنام آفریننده ی کوه ها و چشمه ها ...
دوباره دماوند و دوباره شروعی دیگر برای تجربه ای وصف ناپذیر
تجربه ی برنامه ی دماوند و گزارش برنامه ی آن از جبهه ی غربی به جنوب :
در روز چهارشنبه مورخ 95/5/13 با یک دستگاه ماشین سواری از نیشابور به سمت کوه دماوند و پلور رهسپار شدیم، مسیرمان را از سمنان به جاده ی فیروزکوه ادامه دادیم و سرانجام ساعت 11 شب به قرارگاه پلور رسیدیم.
شب را در پلور استراحت کرردیم و صبح روز بعد ، بعد از صرف صبحانه با یک دستگاه پاترول به طرف جبهه ی غربی رهسپارشدیم بعد از طی کردن حدود یکساعت در مسیر تقریبا ناهموار به پارکینگ جبهه ی غربی رسیدیم.
بانظر جمع و بانظر به این که توان و انرژی خود را برای صعود فردا اندوخته کنیم ،تصمیم گرفته شد کوله هایمان را به وسیله ی چهارپا تا جانپناه سیمرغ حمل شود.
در ابتدای مسیر با کمی دقت در یال غربی کوه دماوند جانپناه سیمرغ به چشم میخورد و در مقایسه با هئیبت دماوند گویی قطره ای در مقابل اقیانوسی پهناور بود...
بعد از طی کردن حدود دو ساعت کوهپیمایی به جانپناه سیمرغ در ارتفاع 4200 متر رسیدیم و بانظر سرپرست محترم و با توجه به شرایط جوی پیش رو در شب صلاح دیده شد که چادر برپا نکنیم و در جانپناه سیمرغ که درابتدای ورود ما خالی بود اتراق کردیم.
رفته رفته بر تعداد کوهنوردان اضافه میشد به طوری که بعد از گذشت چند ساعت جانپناه مملو از کوهنورد شد، رفته رفته هوا سرد شد و بارش ها بصورت برف و تگرگ جبهه ی غربی دماوند را نوازش میداد و صدای غرّش آسمان بر کوه دماوند گویی طلب مبارزه با آن را داشت ...ولی براستی چه کسی تاب و توان مبارزه با دماوند را دارد!
هوای حاکم بر منطقه نوید هوایی سرد و برفکوبی را برای صعود فردا را میداد.
بعد از کمی استراحت و انتظار برای فروکش کردن اب وهوا سرنجام ساعت19 برای هم هوایی حدود 600 متر بالارفته و سپس به جان پناه برگشته و بعد از صرف شام به خواب رفتیم. ساعت 4 صبح از خواب بیدار شدیم و بعد از صرف صبحانه به جمع آوری وسایل و بستن کوله پشتی هایمان اقدام کردیم بعد از حدود یک ربع نرمش توسط سرپرست سرانجام در ساعت 5:15 دقیقه با تمام وسایل و کوله های سنگین و با نام و یاد خداوند شروع کردیم.
بعد از پیمودن ساعتی در دامنه ی غربی خورشید کم کم پرتوهای نورش را از نوک قله به ما نشان میداد و ما زیر سایه ی دماوند قدم می گذاشتیم... سد لار و شهر غبار گرفته ی تهران از پشت سرمان بخوبی دیده میشد.
باد سردی در منطقه می وزید و امکان ایستادن طولانی را به دلیل سرد شدن بدن سخت میکرد به همین دلیل سرعت رو به بالا را کند تر کردیم.
بعد از گذشتن از چندین یخچال با شیب بسیار تند وخطرناک و برفکوبی از روی انها سرنجام در ساعت 13:30 دقیقه به بام ایران بزرگ رسیدیم بطوری که لذت رسیدن به قله خستگی مسیر با کوله های سنگینمان را به راحتی از یادمان برد. بعد از گرفتن چند عکس بیاد ماندنی از روی قله و بازدید از قله دماوند، ساعت 14:15 دقیقه از سمت جبهه ی جنوب شروع به کم کردن ارتفاع کردیم ، گاز های گوگردی در ابتدای مسیر بازگشت کمی باعث اذیت همنوردان میشد ، با صلاح دید سرپرست در مسیر جنوبی قسمت سمت راست که موسوم به مسیر شن اسکی میباشد را در پیش گرفتیم.
مسیر به علت شن اسکی بودن پایین آمدن مان را راحت تر میکرد. در حین مسیر چندین دفعه برای استراحت ایستادیم. آبشاریخی هم در سمت چپمان در حین پایین امدن بچشم میخورد ، سرانجام ساعت 7 بعد از ظهر به جانپناه بارگاه سوم در جبهه ی جنوبی رسیدیم و بعد از اتراق کردن در چادر و خوردن شام و استراحت کافی برای برطرف کردن کوه پیمایی سنگین انجام شده به خواب رفتیم.
صبح روز بعد ساعت هشت از خواب بیدار شدیم و بعد از صرف صبحانه ساعت نه به سمت مسجد صاحب الزمان یا همان گوسفندسرا راه افتادیم. بعد از طی کردن حدود 3 ساعت در مسیر پاکوب و با شیب نسبتا ملایم و گذر از کنار همنوردان خندان و پرانرژی که قصد صعود از جبهه ی جنوب را داشتند سرانجام ساعت 12:15 ظهر روز شنبه به گوسفندسرا رسیدیم و با کرایه کردن ماشین از همان جا بعد طی کردن حدود یک ساعت همچنان شاد و پرانرژی به قرارگاه پلور برگشتیم و بعد از جمع آوری و چیدن وسایل در ماشین به سمت نیشابور برگشتیم.
