قله درفک - گیلان

تاریخ و ساعت حرکت: 94/07/01  ساعت  15:45
تاریخ و ساعت برگشت: 94/07/06  ساعت  23:45

تعداد همنوردان: 13 نفر

سرپرست برنامه: سلیمانی

گزارش برنامه: گاراژیان

کوه را ... عشق است 

دل سپردن بر چکاد کوهها را 

عشق باید گفت 

عشق ورزی شیوه والای انسان است 

قله زیبای درفک در ارتفاع ۲۷۳۳ متری البرز غربی در کوه‌های گیلان قرار دارد..چندین مسیر برای صعود به آن وجود دارد که ساده ترین آنها مسیر شرقی از روستای شاه شهیدان است. مسیر شمالی و مسیرهای غربی که از دو روستای شیرکوه و راجعون شروع میشوند مسیرهای زیباتر و در عین حال بسیار سخت تر هستند چون از ابتدا تا قله بیش از 2000 متر ارتفاع میگیرید.تمام مسیرها غیر از شاه شهیدان جنگلی هستند. 

طبق برنامه باشگاه اولین برنامه پاییز 94 صعود به قله درفک بود و تاریخ حرکت روز اول مهر ، ساعت 15 از محل فرهنگسرا اعلام گردید .در روز موعود همه با شوق زیاد در محل قرار حضور یافته و تا سر جمع شدن و حرکت مقدار زمانی به طول انجامید .در ساعت 15:45 از نیشابور به همراه 13 همنورد و به سرپرستی سر کار خانم سلیمانی به سمت جاده سبزوار حرکت نمودیم .در طی مسیر ذوق و شوق دوستان برای صعود به این قله زیبا کاملا مشهود بود . ساعت 21:10 در نزدیکی شاهرود برای شام توقف نموده و پس از صرف شام در ساعت 21:30 راهی شدیم . مطابق برنامه باید ساعت 8 صبح روستای شیرکوه میبودیم اما به دلیل تغییر مسیر راننده محترم ، زمانبندی با مشکل مواجه شد ولی با وجود تاخیر و تغییر مسیر بوجود آمده و طبیعتا خستگی راه انرژی های مثبت و رفتار سنجیده سرپرست برنامه باعث شده بود تا بچه ها طولانی بودن مسیر و خستگی را از یاد ببرند . ناگفته نماند که زیبایی های جاده شمال نیز در آرامش دوستان بسیار موثر بود . برای صبحانه توقف نداشته و داخل ماشین صبحانه را میل نمودیم .بالاخره ساعت 11 به روستای شیر کوه رسیدیم . 

روز اول : راهنمای محترم برنامه جناب آقای حاتمی که از اول صبح منتظر رسیدن ما بودند با گرمی از ما استقبال نموده و بعد از صرف چای و برداشتن کوله ها و آماده شدن در ساعت 12 راهی شدیم . در اوایل مسیر با خانم محمدی راد مسئول هیئت کوهنوردی رودبار به صورت تصادفی دیدار داشته و ایشان بسیار با ذوق و گرم از ما استقبال نمودند و اظهار تاسف کردند که نمیتوانند با ما همراه شوند . هنوز مسافت زیادی را طی نکرده بودیم که بنا به پیشنهاد راهنمای محترم در منطقه معروف به زمین بلند یا منبع آب ناهار را صرف نموده و در ساعت 13 مجددن به راه افتادیم . بعد از حدود ده دقیقه راهپیمایی وارد جنگل بسیار زیبای منطقه شدیم . درختهای بلند و سر به فلک کشیده و زمینی که به خاطر پاییز پر از برگ بود . قارچهای سمی و خوراکی که از دل خاک یا تنه درختان سربراوره بودند و هوای مرطوب و خنک جنگل روح و روان همه ما را تازه کرد. پوشش گیاهی منطقه اغلب درختان راش و افرا و خرمالوهای وحشی و ازگیل بود .به دلیل اینکه تا جیرانی که مطابق برنامه محل بر پا کردن چادرها بود 14 کیلومتر مسافت بود و ما زمان کمی داشتیم بر سرعت گامها افزوده و بلند قدم برمیداشتیم .در طی مسیر از مکانهایی موسوم به دو راهی گذشته و به اولین سربالایی که شیب تندی داشت و به گفته راهنما به زبان محلی به چهل کل زیان معروف بود رسیدیم .بعد از حدود ده تا 15 دقیقه دوباره مسیر کفی شده و دوباره به شیب تند دیگری معروف به لگن گواره رسیدیم . خستگی شب گذشته باعث شده بود تا سرعت برخی دوستان همانند قبل نباشد و آرامتر شیبهای تند را گام بر میداشتیم بعد از پشت سر گذاشتن این شیب تند به سنگی رسیدیم که به صورت ایستاده در وسط جنگل بود و آقای حاتمی انرا "دول دول سنگ "معرفی نمودند و دلیل نامگذاری انرا نیز رد پاهای سم اسب بر روی این سنگ و عقیده اهالی محل به اینکه جای پای اسب ائمه (امام علی) میباشد بیان نمودند و البته مطابق مستندات تاریخی در دوره ساسانیان سنگی در اکثر مسیرهای مال رو قرار میگرفت که به آن نام های مختلفی میدادند که یکی از اسم های آن معروف به دول دول سنگ بود.ساختار این سنگ به صورت برجی کوتاه بود که تا ارتفاع دو متر هم میرسید و رنگ این سنگ معمولا سفید بود و با دیگر سنگهای آن منطقه تفاوت داشت و بالای این سنگ آثار سم اسب یا خر را میگذاشتند و از آن به عنوان مسیر یاب استفاده میکردند تا در مسیر مالرو قدیم گم نشوند .بعد از پیمودن مسافتی دیگر به منطقه ای به نام آبه دار (آبدار) رسیدیم که بنا به گفته محلی ها در این منطقه قبلا از درختی آب جاری میشده است . بعد از استراحت 10 دقیقه ای در این منطقه مجددن به حرکت خود ادامه دادیم و در ساعت 16:30 به منطقه زیبای لارنه و چشمه مشیرخانی رسیدیم . هوا کمی خنک شده بود و گاهی قطرات ریز باران بر زمین میچکید . لارنه بسیار زیبا بود . در روبروی ما کوه هایی که قله های آن در ابر فرو رفته بودند و مه بسیار زیبایی که در بالای جنگل مشاهده میشد قرار داشت و غروب خورشید بر زیبایی منطقه می افزود . استراحت کوتاهی در این فضای پر از زیبایی های خدواندی نمودیم و خدای را بخاطر تمام نعمتهایش سپاس گفته و راهی شدیم تا زودتر به محل اسکان برسیم . دل کندن از دیدن مناظر زیبای لارنه سخت بود .اولین منطقه بعد از لارنه "کتله" نام داشت .هوا رو به تاریکی بود و جنگل پیمایی در تاریکی نیز زیبایی خاص خود را داشت . در ادامه مسیر به منطقه ای موسوم به" سیاه دره "رسیدیم که به صورت سراشیب بود و بعد از پایین امدن از شیب به سنگی معروف به "پلنگ سنگ "رسیدیم که مطابق گفته جناب حاتمی در قدیم این سنگ نشانه ای برای وجود پلنگ برای مردم بوده است و بیانگر اینکه در این منطقه پلنگ وجود دارد . در ادامه مسیر در ساعت 19:45 در حالی که هوا تاریک شده بود و با هد لایت حرکت میکردیم و صدای پارس سگهای گله شنیده میشد به منطقه زیبای جیرانی رسیده و چادرها را بر پا نمودیم . شب مانی در جنگل تجربه ی ناب و جالبی بود . خستگی جاده و راهپیمایی مسافت طولانی باعث شده بود تا اکثر بچه ها خواب خوبی را در جنگل تجربه کنند . 

روز دوم: بیدار باش ساعت 6 صبح بود .بعد از صرف صبحانه و انجام ورزش برای آماده شدن برای صعود ، به دلیل ابری بودن هوا و احتمال بارش باران چادرها جمع شده و برخی کوله هایشان را در کلبه چوبی زیبایی که متعلق به چوپانان بود گذاشته و برخی کوله ها را با خود حمل نمودند و در ساعت 7 از چشمه جیرانی آب مورد نیاز را برداشته و استارت صعود به قله زده شد. بعد از چشمه به منطقه پهن دشت رسیدیم که دیگر خبری از جنگل نبود و پوشش منطقه تا قله درختهای پراکنده و قارچهای خوراکی بزرگ و زیبا بود . و همچنین در کل مسیر جیرانی تا قله بوته های آلوو زرشک وحشی با ترشی ملس و طعم خاص خود چاشنی مسیر ما شده بودند و هر از چند گاهی در کنار بوته ها توقف میکردیم و از طعم این نعمتهای خداوند لذت میبردیم . در طول مسیر راهنمای محترم قله های دیگر را که از آنجا قابل رویت بود از جمله گلو زن و شاه معلم و ... را معرفی نمودند. در ساعت 11 به قله رسیده و همگی با هم سرود ملی ایران مرز پر گهر را با صدای بلند همخوانی نمودیم و باز هم خداوند را به خاطر زیبایی هایش شکر نمودیم . قله بسیار زیبا بود . از بلندای آن ابرها ی زیر پایمان و جنگل دور دست و کاسه های پر آب و معروف درفک مشاهده میشد . روی قله به یاد جان باختگان قله درفک دقیقه ای سکوت کرده و فاتحه ای برایشان خوانده و بعد از گرفتن عکس در ساعت 12:05به سمت غار یخی قله را ترک نمودیم . زیبایی قله وصف نشدنی بود "غار یخی" غاری به طول 100 متر و عمق 500 متر بود که در همان دهانه غار خنکای آن بر روی پوست حس میشد . ورودی آن بزرگ و سراشیب تند و سری دارد این غار به دلیل موقعیت خاص آن در تمام فصول سال پر از یخ میباشد.برخی از دوستان به داخل غار رفته و برخی ترجیح دادند در همان دهانه غار استراحت کرده و از خنکای آن لذت ببرند . ناهار را در نزدیکی دهانه غار میل نموده و در ساعت 14:15 مسیر برگشت را استارت زدیم . مه تمام طول مسیر را پوشانده بود و بیشتر از یک متر دید واضح نداشتیم . کاسه های درفک را در همین مه دور زده و سپس به سمت جیرانی حرکت نمودیم . صدای گله گوسفندان و زنگوله های بزها و پارس سگهای گله و مه زیبای منطقه حسی وصف نشدنی را بوجود آورده بود .به پهن دشت که رسیدیم مه کمتر و کمتر شد و در نهایت در ساعت 16:30 به جیرانی رسیده و چادرها و کوله ها را از کلبه برداشته و ساعت 17 به سمت لارنه حرکت کردیم .تقریبا سه ساعت برای رسیدن به لارنه زمان لازم بود . اینبار مسیر را در روشنای بعد از ظهر برمیگشتیم و دید بیشتری داشتیم به سیاه دره که رسیدیم هوا تاریک شده بود . شیب تقریبا تند سیاه دره را بالا رفتیم و ادامه مسیر تا لارنه را پیش گرفتیم در ساعت 20 به لارنه رسیدیم و شب را در آنجا سپری کردیم و قارچهایی که در مسیر برگشت از قله جمع آوری کرده بودیم را برای شام آماده کرده و میل نمودیم . 

روز سوم : صبح بعد از صرف صبحانه ساعت 7 حرکت به سمت شیرکوه را آغاز کرده و اینبار ارامتر گام برمیداشتیم و از زیبایی های مسیر لذت میبردیم . ساعت نزدیک به 12 شیرکوه بودیم و باز هم آقای حاتمی و مادر گرامیشان ما را به صرف چای دعوت نموده و بعد از استراحتی کوتاه به سمت رشت حرکت کردیم . در رشت راهنمای مسیر جناب آقای حاتمی از ما جدا شده و با پیشنهاد سرپرست و رای مثبت همه همنوردان مسیر برگشت را با بازدید از مناطق بکر شمال پیمودیم . در ادامه برنامه به بازدید از قلعه رودخان که دژ جنگی متعلق به دوران ساسانیان و مقارن با حمله اعراب به ایران بوده و در شهر فومن واقع بود پرداختیم و بعد از خرید کلوچه فومن به سمت ماسوله حرکت کردیم . 

روز چهارم و پنجم : به بازدید از زیبایی های روستای ماسوله و خرید سوغاتی پرداخته و بعد از ظهر به شهر زیبای رامسر و بازدید از تله کابین و شهر بازی مشغول بودیم . شب را در کنار ساحل بابلسر گذرانده و صبح را با سلام بر خورشید در کنار دریای آرام بابلسر آغاز کرده و ظهر از چشمه ها زیبای معدنی باداب سورت دیدن کردیم چشمه هایی پلکانی که توسط سازمان میراث فرهنگی در سال ۱۳۸۷ پس از کوه دماوند به عنوان دومین میراث طبیعی ایران در فهرست آثار ملی ایران ثبت شد و بسیار بی نظیربودند .ثبت جهانی این باداب نیز پس از پاموک‌کاله‌ی ترکیه، به عنوان دومین چشمهٔ آب شور جهان بوده است. 

و در نهایت در ساعت 12 روز دوشنبه به نیشابور رسیده وبه آخر سفر 5 روزه ی زیبا و به یاد ماندیمان رسیدیم . 

قدر دانی : از سرپرست محترم برنامه و آقای حاتمی به عنوان راهنما و انسانی با منشی عالی و دوست داشتنی و از تمام همنوردان عزیزم به خاطر تمام لحظات زیبایی که در کنار یکدیگر سپری نمودیم سپاسگذارم .